മനസ്സോട്.

അതിരുകാണാത്ത മനസ്സോട് .
ഉണര്‍ന്നിരുന്ന് കോലായില്‍ കാലും നീട്ടി...
നാണമില്ലല്ലോ..ഇങ്ങനെ....
നാട്ടു വഴിയേ പോകുന്നവന്റെ
വേരായ വേരെല്ലാം തിരക്കാന്‍.
നിനക്കൊന്ന് ആ മുറ്റമടിച്ചാലെന്താ..?
നിനക്കൊന്ന് ആ വിളക്കില്‍ തിരി വെച്ചാലെന്താ..?
ആരിക്കാന് അവലിഡിക്കും അവനോ‍ന് തവിഡിടിക്കൂലാ...
അമ്മയ്ക്ക് ദീനം വന്നപ്പൊ വായനശാലയ്ക്കു
പെയിന്റടി.
മഴവന്നു വയ്ക്കോല്‍ നനഞ്ഞപ്പോള്‍
റോഡരികിലെ കാന കീറാന്‍ പോയി.
നീ നന്നാവില്ല.
കോലായില്‍ നിന്നും കാലുചുരുട്ടി
എഴുന്നേറ്റു.
തുറിച്ച കണ്ണുകളോടെ എന്നെ നോക്കി.
ആ കണ്ണു കളില്‍ രക്തം തിളക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
കഡിന ഹ്രിദയനായി അവന്‍ എന്നോടു പറഞ്ഞു.
ഞാന്‍ ഒരു കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകാരനാണ്.
അതിശയത്തോടെ....ഞാന്‍ അവനെ നോക്കി.!!!
പിന്നീട് ഞാന്‍ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു....
ഇക്കാലത്തും...ഇങ്ങനെയും..????